Žmarci radi same mogučnosti ostvarivanja snova
Probudio sam se dosta kasno jer sam jučer sa srednjoškolskim društvom lumpao do sitnih sati po principu "dok se i zadnja cuga ne popije u zadnjem bircu koji radi". Već se treći dan ponavlja ista scena padanja kiše tako da mi i nije baš bilo posebno sve dok nisam otvorio mejl:
Carissima/o Professionista,
con la presente La informiamo che, dopo trattative con alcuni centri stampa print on demand, abbiamo attivato il progetto "Stampa con Noi".
Attraverso questi accordi, Lei potrŕ stampare, con la Ns. casa editrice, la Sua tesi di laurea e/o ricerca scientifica senza sostenere alcun costo.
Infatti, l'attribuzione del codice ISBN (per l'inserimento del libro nel circuito librario mondiale), la stampa e la pubblicizzazione del libro restano a Ns. carico.
Qualora volesse presentarci il Suo testo, La preghiamo di compilare la scheda allegata alla presente ed inviarcela via mail a. I Ns. esperti valuteranno la Sua scheda e le comunicheranno la possibilitŕ, o meno, di inserire il Suo libro nel Ns. catalogo e nel Ns. circuito di vendita.
Le ricordiamo, inoltre, che oltre a non farle pagare nulla per la stampa e la promozione Le riconosceremo anche il 10% dei diritti su ciascuna vendita.
Augurandoci di averLe fatto cosa gradita, cogliamo l'occasione per salutarLa cordialmente.
Sempre a Sua disposizione
Alla prossima
Lo staff dell'Agenzia Magna Graecia
Zamantala me sama ideja da im pošaljem svoj diplomski i ako im se svidi da mi ga objave. Znam da nisam jedini kojem su poslali mejl ovi iz specijaliziranog časopisa za arheologiju. Garant češljaju svake godine po talijanskim sveučilištima i traže apsolvente. Pitanje je dali ću ja znati iskoristiti tu informaciju i mogučnost koju nosi sa sobom.
Za 6 mjeseci ću ostvariti san koji sam si zamislio kad me pozdravio posljedni mliječni zub i diplomirati arheologiju nakon kojeg se otvaraju novi upitnici i dileme:
hoću li naći posao? Hoću li se morat seliti u potrazi za poslom? Koliko ću još uvijek biti u roditeljskom gnijezdu?
Sljedeći san koji sam gajio od malena je bio napisati neku dobru knjigu u mojoj struci ali i neku koja sa arheologijom nema nikakve veze, možda novele, možda priče sa raznim anegdotama (i tu ne mogu pobjeći od arheologije), možda neka politička tema koja bi uznemirila ili bar smračila pogled onim bog i hrvati likovima, možda neka povijesna..., kako god da jest sama pomisao uključuje struju niz moju kralježnicu (mater je radiolog.. jel možete vjerovati da se po novom kaže "kralješnica"? jel to neka fora ala šport?) od glave do pete.
Kako god da bilo, neko vrijeme ću čamiti na zavodu za zapošljavanje tako da nema smisla da očajavam i da mi dani prolaze a da ja ne radim na sebi na osobnoj i preofesionalnoj razini. Uz ogromnu nadu da se ovima iz časopisa svidi moja radnja Claustra Alpium Iuliarum uz posebni osvrt na Liburnijiski limes i da knjiga bude izdana i da se nađe na policama i da si na taj način stvorim neko ime kao parvenu ili skorojević u arheologiji i da iskoristim isti princip nekih bendova koji su se probili tako da stavljaju svoje hitove besplatno na internet i na taj način stvaraju potražnju. A onda ko pravi diler nakon prve doze koju sam dao besplatno počnem naplaćivati sljedeće jer sam si stvorio potražnju.
Na kolegiju iz poduzetnosti na faksu za 1 ects bod se uvijek vraćam mislima o jednom primjeru tipa koji je smislio koncept post it papirića. Obilazio je velike firme i tajnicama davao besplatno uzorke. Kada su se tajnice navukle na korištenje tih papirića i kada su potrošile besplatne uzorke došle su kod tipa koji im je počeo naplaćivati.
Totalno se mogu zamisliti u jednoj daljnoj budučnosti kao starac sa sijedom bradom, retro oblekom, motam škiju, pišem znanstvene članke i uživam u plodovima svoga truda, onako zadovoljan i da mi niš ne fali (spomenuo sam u prošlom postu da me je strah biti isfrustrirani starac koji žali za prošlošću jer nije ništa poduzimao kad je mogao).
Ne valja sve planirati ali hvala bogu još nam nisu oni gore naučili način da nam oduzmu snove.
I ako se sve stvari ne obistine onako kako budem želio i ako sudbina doda kakvo ugodno iznenađenje sa strane najvažnije je pokušati pa i ako se desi da se kiksa to nije na kraju ni toliko bitno.
To vam je taj krepat ma ne molat
I tako pun nade i iščekivanja gledam u sutrašnji dan sa željom da se ostvarim kao pojedinac.